రాధా కృతం-శ్రీ కృష్ణ స్తోత్రం

పర్యాయపదాలు:
గోలోకనాథ – గోలోకానికి అధిపతి ; గోపేశ – గోపాలులకు అధిపతి; మదీశ – నా ఇష్టదేవుడు; ప్రాణ వల్లభ – నా ప్రాణాలకు ప్రియమైనవాడు; హే దీనబంధో – ఓ బీదలందరికీ బంధువా; దీనేశ – బీదల నాయకా; సర్వేశ్వర – సమస్త లోకాలకు అధిపతి; నమోస్తు తే – నీకు నమస్సులు; గోపేశ – గోపాల అధిపతి; గోసమూహేశ – గోకుల గోవుల సమూహానికి అధిపతి; యశోదానందవర్ధన – యశోదమ్మకి ఆనందం కలిగించేవాడు; నందాత్మజ – నందుని కుమారుడు; సదానంద – శాశ్వత ఆనంద స్వరూపుడు; నిత్యానంద – నిత్యం ఆనందమయుడవైనవాడు; నమోస్తు తే – నీకు నమస్సులు

తాత్పర్యం:
గోలోకానికి అధిపతి అయిన శ్రీకృష్ణుడు, గోపాలులను పాలించే దేవుడు, నా ప్రాణసఖుడు. నీకు నమస్సులు. నందుని కుమారుడవైన నీవు సదా ఆనందం నిచ్చే స్వరూపవంతుడవు.

పర్యాయపదాలు:
శతమన్యోర్బగ్నమన్యో – శత్రు శక్తులను సంహరించేవాడు; బ్రహ్మదర్పవినాశక – బ్రహ్మ యొక్క అహంకారాన్ని నశింపజేసినవాడు; కాలీయదమన – కాలీయ సర్పాన్ని సంహరించినవాడు; ప్రాణనాథ – ప్రాణాలకు అధిపతి; కృష్ణ – శ్రీకృష్ణుడు; నమోస్తు తే – నీకు నమస్సులు; శివానంతేశ – అనంతుడైన శివునికి అధిపతి; బ్రహ్మేశ – బ్రహ్మకి అధిపతి; బ్రాహ్మణేశ – బ్రాహ్మణులకు నాయకుడు; పరాత్పర – పరమాత్ముడైనవాడు; బ్రహ్మస్వరూప – బ్రహ్మ తత్వ స్వరూపుడు; బ్రహ్మజ్ఞ – బ్రహ్మతత్వం తెలిసినవాడు; బ్రహ్మబీజ – సృష్టికి మూలమైన బ్రహ్మ తత్వం; నమోస్తు తే – నీకు నమస్సులు

తాత్పర్యం:
బలమైన శత్రువులను సంహరించేవాడు, బ్రహ్మకీ గర్వాన్ని తొలగించేవాడు, కాలీయ సర్పాన్ని జయించినవాడు అయిన కృష్ణుడు మహానుభావుడు. బ్రహ్మ, శివ, బ్రాహ్మణులకూ అధిపతి అయిన పరమాత్మ స్వరూపుడైన నీకు నమస్కారం.

పర్యాయపదాలు:
చరాచరతరో బీజ – చరాచర ప్రపంచానికి మూలమైన తత్వం; గుణాతీత – మూడు గుణాలకు అతీతుడు; గుణాత్మక – గుణాల ద్వారానే కనిపించేవాడు; గుణబీజ – గుణాల సృష్టికి మూలం; గుణాధార – గుణాల ఆధారంగా ఉండేవాడు; గుణేశ్వర – గుణాల ప్రభువు; నమోస్తు తే – నీకు నమస్సులు; అణిమాదిక సిద్ధీశ – అష్టసిద్ధులకు అధిపతి; సిద్ధేః – సిద్ధులకు కారణమైనవాడు; సిద్ధిస్వరూపక – సిద్ధి స్వరూపంగా ఉన్నవాడు; తపస్తపస్విన్ – తపస్సు చేసే వారికి తత్వం; తపసాం బీజరూప – తపస్సుకు మూలతత్వం; నమోస్తు తే – నీకు నమస్సులు

తాత్పర్యం:
చరాచర జగత్తుకు మూలమైన తత్వమైన నీవు మూడు గుణాలకు అతీతుడివి. అయినా గుణాత్మకునివి, గుణాల అధిపతివి. నీవు అష్టసిద్ధులకు అధిపతి. తపస్సుకు మూలమైనవాడివి. నీకు నమస్సులు.

పర్యాయపదాలు:
యత్ – ఏది; అనిర్వచనీయం – వివరించలేనిది; చ – మరియు; వస్తు – సత్య స్వరూపం; నిర్వచనీయకం – వివరించదగినది; తత్-స్వరూప – ఆ స్వరూపమే; తయోః బీజ – వాటి మూలం; సర్వ బీజ – సమస్త మూల తత్వం; నమోస్తు తే – నీకు నమస్కారాలు; అహం – నేను; సరస్వతీ – విద్యాదేవి; లక్ష్మీ – శ్రీదేవి; దుర్గా – శక్తి స్వరూపిణి; గంగా – గంగాదేవి; శ్రుతి ప్రసూః – వేదములను ప్రసవించినవాడు; యస్య – ఎవరి; పాదార్చనాత్ – పాదపూజ వల్ల; నిత్యం పూజ్యాః – ఎల్లప్పుడూ పూజించబడే వారు; తస్మై నమో నమః – ఆయనకు పునః పునః నమస్కారం

తాత్పర్యం:
వివరించలేని బ్రహ్మ తత్వమే వివరణకు ఆధారం అవుతుంది. ఆ పరబ్రహ్మమే అన్ని రూపాలకు మూలకారణం. సరస్వతి, లక్ష్మీ, దుర్గ, గంగా వంటి దేవతలకూ ఆయన పాదపూజ వల్లే మహిమ లభించింది. అలాంటి భగవంతుడైన శ్రీకృష్ణునికి నిత్యం నమస్కారాలు.

పర్యాయపదాలు:
స్పర్శనే – స్పర్శ చేయడం ద్వారా; యస్య – ఎవరి; భృత్యానాం – సేవకుల; ధ్యానే – ధ్యానం చేయడంలో; చ అపి – మరియు కూడా; దివా నిశం – పగలు రాత్రి; పవిత్రాణి – పవిత్రమవినవి; చ తీర్థాని – తీర్ధాలవలె పవిత్రమైనవి; తస్మై భగవతే – ఆ భగవంతునికి; నమః – నమస్కారం; ఇతి – ఈ విధంగా; ఏవం ఉక్త్వా – అలా చెప్పి; సా దేవీ – ఆ దేవీ; జలే – నీటిలో; సన్న్యస్య – త్యజించి; విగ్రహం – శరీరాన్ని; మనః ప్రాణౌ చ – మనస్సును మరియు ప్రాణాన్ని; శ్రీకృష్ణ – శ్రీకృష్ణునిలో; తస్థా – నిలిచింది; స్థాణు సమా – శిలపోల నిలబడింది; సతీ – ఆ మంగళకరమైనవారు

తాత్పర్యం:
శ్రీకృష్ణుని సేవకుల స్పర్శ మాత్రమే పవిత్రతనిచ్చే స్థితికి తీసుకెళ్తుంది. వారు చేసే ధ్యానం కూడా దిన రాత్రి పవిత్రంగా మారుతుంది. అటువంటి భగవంతునికి నమస్కారం. ఆ దేవీ తన శరీరాన్ని జలంలో సమర్పించి, తన మనస్సును, ప్రాణాన్ని శ్రీకృష్ణునిలో లయమై శిలపోల స్థిరంగా నిలిచింది.

పర్యాయపదాలు:
రాధా కృతం – రాధాదేవి రచించిన; హరేః స్తోత్రం – హరికి సంబంధించిన స్తోత్రం; త్రిసంధ్యం – ఉదయం, మధ్యాహ్నం, సాయంత్రం; యః నరః – ఏ మనిషైనా; పఠేత్ – పఠిస్తే; హరిభక్తిం – హరిలో భక్తిని; దాస్యం – సేవాభావాన్ని; లభేత్ – పొందుతాడు; రాధాగతిం – రాధాదేవికి చేరికను; ధ్రువం – నిశ్చయంగా; విపత్తా – కష్టకాలంలో; భక్త్యా – భక్తితో; సద్యః – వెంటనే; సంపత్తిం ఆప్నుయాత్ – ఐశ్వర్యాన్ని పొందుతాడు; చిరకాలగతం – చాలాకాలం క్రితం పోయిన; ద్రవ్యం – వస్తువు; హృతం – దొంగతనానికి గురైనది; నష్టం చ – లేదా కోల్పోయినది; లభ్యతే – తిరిగి లభిస్తుంది

తాత్పర్యం:
త్రిసంధ్యాకాలాలలో రాధాదేవి రచించిన ఈ స్తోత్రాన్ని పఠించినవాడు హరిభక్తి, దాస్యభావాన్ని పొందుతాడు. నిశ్చయంగా రాధాగతిని పొందుతాడు. ఈ స్తోత్రాన్ని విపత్తుల సమయంలో భక్తితో పఠించినవాడు వెంటనే ఐశ్వర్యాన్ని పొందుతాడు. పోయిన, దొంగిలించబడిన లేదా మర్చిపోయిన వస్తువులు తిరిగి లభిస్తాయి.

పర్యాయపదాలు:
బంధు వృద్ధిః – బంధువుల వృద్ధి (సంఖ్య/సమాన్వయం); భవేత్ తస్య – అతనికి జరుగుతుంది; ప్రసన్నం – సంతోషంగా; మానసం పరం – ఉన్నతమైన మనస్సు; చింతాగ్రస్తః – ఆందోళనలో ఉన్నవాడు; పఠేత్ – పఠిస్తే; భక్త్యా – భక్తితో; పరాం – పరమమైన; నిర్వృతిం ఆప్నుయాత్ – శాంతిని పొందుతాడు; పతి భేదే – భార్యాభర్త మధ్య విభేదంలో; పుత్ర భేదే – పిల్లలతో తగాదాలో; మిత్ర భేదే – స్నేహితుల విభేదంలో; చ సంకటే – మరియు ఇబ్బందులలో; మాసం – నెలరోజుల పాటు; యది పఠేత్ – ఎవడు పఠిస్తే; సద్యః – తక్షణమే; సందర్శనం లభేత్ – ఆశించిన ఫలితాన్ని పొందుతాడు

తాత్పర్యం:
ఈ స్తోత్రాన్ని భక్తితో పఠించినవారికి బంధువుల వృద్ధి, మనశ్శాంతి కలుగుతుంది. క్షోభితుడైనవాడు దీనిని పఠిస్తే పరమ నిగ్రహాన్ని పొందుతాడు. భార్యాభర్త మధ్య, సంతాన సంబంధాలు, స్నేహితులతో గొడవలు ఉన్నపుడు ఈ స్తోత్రాన్ని నెలరోజులు భక్తితో పఠిస్తే తక్షణమే శుభ పరిణామాలు కనబడతాయి.

పర్యాయపదాలు:
భక్త్యా – భక్తితో; కుమారీ – యువతి (కన్య); స్తోత్రం చ – ఈ స్తోత్రాన్ని మరియు; శృణుయాత్ – వినితే; వత్సరం – సంవత్సరం పాటు; యది – ఎవడు/యెవడైనా; శ్రీకృష్ణ సదృశం – శ్రీకృష్ణుని వంటి; కాంతం – సుందరమైన వరుడిని; గుణవంతం – మంచి లక్షణాలతో కూడినవాడిని; లభేత్ – పొందుతుంది; ధ్రువం – నిశ్చయంగా

తాత్పర్యం:
ఒక యువతి భక్తితో ఈ స్తోత్రాన్ని సంవత్సరం పాటు శ్రద్ధతో శ్రవణం చేస్తే, ఆమెకు శ్రీకృష్ణుని వంటి రూపవంతుడు, గుణవంతుడు అయిన వరుడు లభిస్తాడు.

పర్యాయపదాలు:
ఇతి – ఈ విధంగా; శ్రీ బ్రహ్మవైవర్తే మహాపురాణే – బ్రహ్మవైవర్త అనే మహాపురాణంలో; శ్రీకృష్ణ జన్మఖండే – శ్రీకృష్ణుని జన్మకు సంబంధించిన భాగంలో; సప్తవింశోధ్యాయే – 27వ అధ్యాయంలో; రాధా కృతం – రాధా రచించిన; శ్రీకృష్ణ స్తోత్రం – శ్రీకృష్ణ స్తోత్రం; సంపూర్ణం – పూర్తయింది

తాత్పర్యం:
ఈ స్తోత్రం బ్రహ్మవైవర్త మహాపురాణంలోని శ్రీకృష్ణ జన్మఖండంలో, 27వ అధ్యాయంలో రాధాదేవి చేత రచించబడింది. ఇది పూర్తయ్యింది.